Օբսեսիվ-կոմպուլսիվ խանգարումը (ՕԿԽ) իրենից ներկայացնում է կպչուն մտքեր, գործողություններ, որոնք
չեն ենթարկվում գիտակցական Ես-ին: Եվ կպչուն մտքերի, գործողությունների հետ միասին
կա վախի, տագնապի զգացողություն, որ եթե չարվի տվյալ գործողությունը կամ միտքը չլինի
որևէ վատ բան տեղի կունենա:
Առաջին անգամ ՕԿԽ-ն նկարագրել է դեռևս 17-րդ դարում պրոֆեսոր
Ֆելիկս Պլատերի, Բարտոնի: Իսկ «կպչուն վիճակներ» հասկացությունը առաջին անգամ օգտագործվել
է 19-րդ դարում Բալինսկիյի կողմից: [4]
ՕԿԽ-ում առանձնացվում են օբսեսիաները (լատ. «obsessio»- շրջափակել, գրավել)
և կոմպուկլիսաները ( լատ. «compulsio»- ստիպել, հարկադրել):
ՕԲՍԵՍԻԱՆԵՐԸ կպչուն մտքեր են,
որոնք առաջանում են անկախ մարդու կամքից և նրա գիտակցական վերահսկողությանը չեն ենթարկվում:
Հիմնականում ունենում են սեռական, ագրեսիվ ուղղվածություն, ինչպես նաև կարող են ունենալ
կրոնական, սպանության, որևէ մեկին վնասելու և այլ ուղղվածություն: Կպչուն մտքերը շատ
հաճախ վախեցնում են անձին և երբեմն կարող են ինքնասպանության վտանգ առաջացնել: [4]
Կարելի է առանձնացնել
օբսեսիաների հետևյալ տեսակները.
·
Հայհոյանքներ, որոնք անձի մետ կարող են առաջացնել հակասական հուզական վիճակ
և նա ինքն իր համար կարող է դառնալ անկանխատեսելի:
·
Մտային «մաստակ»- կպչուն մտքեր կրոնական, էքզիստենցիալ,
աշխարհի գոյության, վերջի հարցերի վերաբերյալ:
Անընդհատ առաջանում են կողմ և դեմ փաստարկներ, ինչպես նաև «խղճի խայթ», որ չի կատարվում
կրոնական որոշակի գործողություն, և տանջող մտքեր՝ որ մեղավոր է, որ չի արել, որ մի
վատ բան կլինի այդ պատճառով:
·
Օբսեսիվ կասկածներ- չի հիշում և կասկածում է որոշակի գործողությունների
կատարման համար. օրինակ՝ կպչուն մտքեր արդյոք դուռը փակել է կամ ջուրը, գազը անջատված
են և այլն:
·
Կպչուն մղումներ- շատ ուժեղ ցանկություն է առաջանում անել վտանգավոր կամ հասարակայնորեն ոչ ընդունելի
արարքներ: Օբսեսիայի այս տեսակը շատ ծանր է ապրվում անձի կողմից: Օրինակ՝ ծիծաղել թաղման
ժամանակ, փողոցն անցնել ոչ ճիշտ տեղից, ցանկություն վազել մեքենայի առջև, վնասել երեխային,
հարազատներից որևէ մեկին կամ ինքն իրեն և այլն:
·
Օբսեսիվ պատկերներ- հստակ պատկերացվող բռնության, տրավմատիկ
իրադարձությունների կամ զզվանք առաջացնող պատկերներ:[]
ԿՈՄՊՈւԼՍԻԱՆԵՐԸ- կրկնվող արտաքին գործողություններ են,
որոնք ունեն կարծրատիպային բնույթ: Նրանք սուբյեկտի համար ունեն անհրաժեշտության զդացություն:
Անձը ձգտում է կատարել այդ գործողությունները, որպեսզի ազատվի վախի, տագնապի զգացողություններից:
Բայց միևնույն ժամանակ ձգտում է ազատվել դրանցից:[4]
Առանձնացվում են
կոպուլսիաների հետևյալ տեսակները.
·
Ստուգող ծեսեր- երբ անձը անընդհատ ստուգում է՝ օրինակ,
փակել է դուռը կամ անջատել է գազը և այլն: Այս ծեսերը կապված են ապահովության զգացման
հետ:
·
Հաշվելու ծեսեր- հաշվում են մտքում կամ բարձրաձայն: Հաշվելը
կարող է կատարվել յուրահատուկ կերպով տվյալ անձի համար: Հաշիվը իր նշանակությունը ունի
անձի համար: Հաճախ կատավոող ծեսերը կատարվում են հստակ քանակությամբ: Իսկ երբ հաշիվը
խառնվում է սկսում են կրկին հաշվել ու անել գործողությունը սկիզբից:
·
Հագնվելու գործողություններ- անձը հագնվում է կոնկրետ ձևով կամ նրա հագուստը պետք
է կատարյալ ձևով դասավորված լինի պահարանում: [3]
Կոպուլսիաների
արդյունքում կարող է առաջանալ օբսեսիվ դանդաղկոտություն.
այսինքն, անընդհատ կրկնելով իր ծեսերը, կենտրոնանալով դրանց վրա, անձը սկսում է չհասցնել
կատարել իր առօրյա գործողությունները:
Կոմպուլսիաները
իրենցից ներկայացնում են ծեսեր: Որոնք տվյալ անձի
համար ունեն մոգական նշանակություն. անձը հավատում է, որ կատարելով այս կամ
այն գործողությունները, իրեն կօգնի ազատվել անհանգտացնող մտքերից, վախերից և/կամ տագնապներից:
Կպչուն վիճակնրը հավաքագրված են և ICD-10-ում
(Հիվանդությունների միջազգային դասակարգում (МКБ-10)) ներկայացված են F42 կոդով: [1]
ՕԿԽ անձիք
բնութագրվում են մաքրասիրությամբ, բարեխղճությամբ, պեդանտիզմի հասնող պունկտուալությամբ,
ամեն ինչում կատարելության ձգտմամբ:
Կանանց և
տղամարդկանց մոտ ՕԿԽ-ի դրսևորումները գրեթե հավասար են: Կան որոշ անձնի տիպեր, որոնք
ավելի են հակված այս անձնային խանգարմանը. օրինակ՝ անանկաստային անձնային տիպը: Ընդ
որում պետք է տարբերակել անձնային խանգարումը ՕԿԽ-ից: Առաջին դպքում այն անձի տիպն
է, և դրսևորվում է անձի կյանքի բոլոր ոլորտներում, իսկ ՕԿԽ-ն դրսևորվում է ունի որոշակի ուղղվածություն դեպի որևէ թեմա (օրինակ՝
սեռական, կրոնական կամ այլ որևէ ոլորտ):
Խանգարումը որպես այդպիսին կարող է ախտորոշվել դեռահասությունից
հետո՝ հասուն տարիքում: Քանի որ մանկության շրջանին բնորոշ են կրկնվող գործողություններ
կատարելը:
ՕԿԽ-ի բուժման
համար կիրառվում է դեղորայքային բուժումը, քանի որ խանգարման ժամանակ բացահայատվել
են միջնորդանութեր և ուղեղի նյութի որոշակի փոփոխություններ: [2]
Հոգեբանական
ուղղություններից արդյունավետ են կոգնիտիվ- վարքաբանական և հոգեվերլուծական դպրոցները: Յուրաքանչյուր դեպքում
հոգեթերապիան ուղղված է հիվանդի կողմից սիմպտոմների, ծեսերի հասկացմանը և դրանց փոփոխությանը:
[3]
Անի Մաջարյան
Գրականություն
2.
Р. Телле “Психиатрия”.
Минск 1999.
4.
Ю.В.Каннабих “ИСТОРИЯ
ПСИХИАТРИИ”: Государственное медицинское издательство, 1928.
Комментариев нет:
Отправить комментарий